Szafuza rozwinęła się jako ośrodek miejski dzięki wodospadom przegradzającym Ren poniżej miasta, wodospady zmuszały bowiem do przeładowywania, a często i składowania towarów transportowanych barkami z Jeziora Bodeńskiego do Bazylei. Do XVI wieku było to wolne miasto niemieckie, jednak już w 1454 skonfederowało się ze Szwajcarią, a w roku 1501 przystąpiło do Związku. Podobnie jak w Stein, ogólny wyraz miastu nadaje stara, średniowieczna zabudowa. Turystów przyciągają liczne zabytki, często związane z legendami i podaniami. Najstarszym zabytkiem jest piękny romański kościół katedralny, wzniesiony w latach 1087?1150, jako jednowieżowa, płaskokryta bazylika o typowym, prostym, pozbawionym zbędnych ozdób wnętrzu. Obok kościoła ? pozostałość po dawnym klasztorze ? Xll-wieczny romański krużganek. W najbliższym otoczeniu zwraca także uwagę gotycka kaplica, a w niej dzwon ?Ossannaglocke”, opatrzony w zadumę wprawiającą inskrypcją: ,,Vivos voco, mortuos plango, fulgura frango” ? żywych budzę, martwych opłakuję, błyskawice łamię. Mieszkalna część starego miasta pochodzi z renesansu, wtedy też powstał górujący nad miastem obronny zamek Munot, okolony potężnymi, 5-metrowej grubości, murami.